de-schoonheid-en-kracht-van-de-o-antifonen

De schoonheid en kracht van de O Antifonen

Catholic News Agency | 
16 december 2024

Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.


Adventskrans St. Catharinekirk in Bethlehem / Krediet: Marinella Bandini

Nationaal Katholiek Register, 16 dec 2024 / 06:00 uur (CNA).

“O kom, O kom, Emmanuel, en verlos het gevangen Israël, dat hier in eenzaamheid rouwt totdat de Zoon van God verschijnt. Verheug u! Verheug u! Emmanuel zal tot u komen, O Israël!”

Dit geliefde kerstlied is helemaal geen lied. Het is een hymne voor het seizoen van de Advent — het liturgische seizoen dat zoveel meer is dan alleen maar voorbereiden op Kerstmis.

Tijdens deze korte vier weken heeft de Kerk historisch gezien de focus gelegd op Onze Heer Jezus Christus als de vervulling van alle profetieën en menselijke verlangens terwijl zij niet alleen de viering van zijn incarnatie met Kerstmis verwacht, maar ook in hoop wacht op zijn glorieuze terugkeer aan het einde der tijden.

De verzen van “O Kom, O Kom, Emmanuel” zijn ontleend aan zeven oude antifonen die de Kerk in haar avondgebed liturgie gebruikt sinds ver voor de negende eeuw. Elk jaar, van 17 dec. tot 23 dec., komt de liturgie van de Kerk in een intensievere en directe voorbereiding voor de komst van Christus met Kerstmis. Deze verschuiving is merkbaar in de lezingen tijdens de Mis op deze dagen, maar ook in de Liturgie van de Uren van de Kerk, specifiek bij het avondgebed. Elke avond gedurende die week bidt de Kerk een van wat bekend is geworden als de grote “O Antifonen” voordat ze het “Magnificat” van Onze Lieve Vrouw opzeggen.

De O Antifonen roepen Onze Heer aan met beelden uit het Oude Testament: “O Wijsheid uit de Hoogte”; “O Heer van het Huis van Israël”; “O Wortel van de Stam van Jessé”; “O Sleutel van David”; “O Stralende Dageraad”; “O Koning der Naties”; en “O Emmanuel.” Aan deze bijbelse beelden worden verschillende verzoeken toegevoegd zoals: “Kom om ons de weg van kennis te leren!”; “Kom om ons zonder vertraging te redden!”; en “Kom en bevrijd de gevangenen van de duisternis!”

Elk van deze O Antifonen is op zichzelf een mooi gebed, maar elke toont ook precies aan hoe de Kerk is gaan begrijpen hoe Christus zich verhoudt tot de beloften en beelden van God die zo opvallend aanwezig zijn in het Oude Testament.

“O Wijsheid uit de Hoogte!”

Jesaja profeteerde dat een scheut zou ontspruiten uit de stomp van Jessé. Een van de erfgenamen van Jessé zou een messiaanse figuur en verlosser voor Israël zijn.

“De Geest van de Heer zal op hem rusten: een geest van wijsheid en van inzicht” (Jes 11:1-2). Omdat Jesaja’s profetieën zo verwachtingsvol vooruit kijken naar de verlossing van Israël en de hele wereld in de grote beloften van God, is hij bij uitstek de profeet van het seizoen van de Advent.

Christus, echter, is meer dan de Gezalfde. St. Paulus vertelde de Kerk in Korinthus dat “Christus [de] kracht van God en de wijsheid van God” is (1 Kor 1:24). Christus is de Wijsheid waarover het Boek van Spreuken spreekt als de ambachtsman en vreugde van God (Spreuken 8). De Eeuwig Gewonen Zoon is altijd de vreugde van de Vader en de Ambachtsman waardoor alle dingen zijn gemaakt.

Misschien is een meer aangrijpende voorbeeld van een krachtig Oude Testament beeld van het goddelijke de antifoon van 18 dec.: “O Heer van het Huis van Israël, gever van de Wet aan Mozes op Sinaï.” De gebeurtenissen die in het Boek Exodus worden verteld zijn prachtig geweldig, van de brandende struik tot het opensplitsen van de Rode Zee tot het geven van de Wet aan Mozes op een Sinaï bedekt met donder en bliksem.

De Kerkvaders merkten routinematig de aanwezigheid van Christus in de verschillende manifestaties van God aan de Israëlieten op. St. Justinus Martelaar herinnerde zich: “Dezelfde, die zowel engel als God is, en Heer en mens, en die in menselijke gedaante aan Abraham en Isaac verscheen, [verscheen ook] in een vlam van vuur uit de struik en sprak met Mozes.”

St. Gregorius van Nyssa commentariëert op de gebeurtenissen in de woestijn — de wolken, de donder en de tabernakel van Gods aanwezigheid — “Door een hint van wat Paulus heeft gezegd, die gedeeltelijk het mysterie van deze dingen heeft onthuld, zeggen wij dat Mozes eerder werd onderwezen door een type in het mysterie van de tabernakel die het universum omhult.” Deze tabernakel, Christus de Zoon van God, vervolgt hij, “is op een manier zowel ongevormd als gevormd, ongecreëerd in het voorbestaan maar geschapen in het ontvangen van deze materiële samenstelling.”

De pre-existent Eeuwige Zoon van God, die het perfecte beeld van God is, is ook de aanwezigheid van God in de vlammenstruik, op de Sinaï en perfect in zijn incarnatie.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Latijnse versie van deze antifoon begint met “O Adonai,” ontleend aan het Hebreeuwse woord dat godvrezende joden gebruiken tijdens het lezen van de Torah om te vermijden de juiste naam van God zelf uit te spreken — het is de naam Heer, de naam die St. Paulus zegt dat aan Christus is gegeven omdat hij het niet als iets heeft beschouwd om de gelijkheid met God te grijpen, maar eerder zichzelf heeft geleegd tot de dood (vgl. Filippenzen 2:6-11). Jezus Christus is Adonai. Hij is Kyrios. Hij is de Heer.

Tenslotte identificeren andere O Antifonen Christus als de vervulling van de grootheid van Israël en de menselijke hunkering. Hij is de Oriens, de dageraad die Jesaja beloofde dat zou opgaan over Gods uitverkoren volk (Jesaja 60:1-2). Hij is ook de Wortel van Jessé. Dus hij is niet alleen de vervulling, maar het begin van de Israëlische afstamming.

Hij is de Schepper en de Een door wie de afstamming van David tot stand kwam. Dus Christus is zowel het begin als het einde van de belofte aan David. Hij is de Alpha en de Omega. Hij is degene die in het Oude Testament voorspelt dat hij als koning over alle naties zal heersen.

De O Antifonen zijn veel meer dan simpele refreinen die voor het Magnificat van Onze Lieve Vrouw worden gezongen of die dienen als verzen in een Adventshymne. Ze onthullen de mysteries van Christus die al worden geopenbaard in de kracht en glorie van God in het Oude Testament.

St. Thomas van Aquino had gelijk toen hij insisterde dat veel van de grote profeten van Israël echte en expliciete profetische kennis van Jezus en zijn mysteries hadden, ook al leefden ze honderden jaren voor de Incarnatie. “Abraham verheugde zich dat hij mijn dag zou zien,” predikte Jezus zelf ooit. “Hij zag het, en hij verheugde zich” (Joh 8:56). Christus is actief in Israël. Hij is in het Oude Testament.

Deze grote antifonen herinneren ons eraan dat er zoveel meer is in de Advent dan alleen voorbereiden op Kerstmis. Ze herinneren ons eraan dat Christus het brandpunt is van de geschiedenis van de verlossing, en, in feite, van de hele wereldgeschiedenis, omdat hij Emmanuel is — “God met ons.”

De wijsheid van God is precies zodanig dat de Heer ons heeft geschapen om in relatie met hem te zijn om licht te brengen, niet alleen in ons leven maar ook in de wereld. Elk jaar geeft de Kerk ons deze vier weken zodat we op een intense manier kunnen herinneren wat we elke dag zouden moeten leven: in voorbereiding, verwachting en blije hoop dat de Heer naar ons zal komen en ons zal redden.

O Emmanuel, Onze Koning en Gever van de Wet: Kom om ons te redden, Heer Onze God!

Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door het Nationaal Katholiek Register, de zuster nieuws partner van CNA, en is aangepast door CNA.

Naar deze bron

Andere berichten

Delen