exorcisten:-9-praktijken-om-te-vermijden-bij-het-bestrijden-van-de-duivel

Exorcisten: 9 praktijken om te vermijden bij het bestrijden van de duivel

Catholic News Agency | 
12 januari 2025

Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.


null / Credit: Deemerwha studio/Shutterstock

ACI Prensa Staff, 12 jan 2025 / 07:00 (CNA).

De Internationale Vereniging van Exorcisten heeft bezorgdheid geuit over verschillende foutieve praktijken, waaronder die van sommige priesters, die de gelovigen verwarren die hulp zoeken bij mogelijke uitzonderlijke daden van de duivel.

De vereniging, die ongeveer 900 exorcistenleden wereldwijd heeft, heeft haar waarschuwing in een artikel van 6 januari op de website van de organisatie uitgegeven om “noodzakelijke verduidelijkingen te bieden om goed te kunnen handelen bij het bieden van goddelijke genade door middel van het exorcisme.”

De vereniging publiceerde het artikel omdat “er enkele pastorale praktijken zijn opgemerkt die, in plaats van een dienst te verlenen aan het gewonde lichaam van Christus, zijn lijden vergroten en verwarring veroorzaken.” De exorcisten vragen katholieken om deze observaties in overweging te nemen “om houdingen en methoden te vermijden die niet overeenkomen met het authentieke werk van de Heer Christus.”

De tekst wijst er ook op dat het aantal mensen dat exorcisten zoekt de afgelopen jaren is toegenomen omdat mensen zich afvragen of ze “slachtoffers zijn van een uitzonderlijke actie van de duivel,” of het nou gaat om vexatie, obsessie, bezetenheid of besmetting.

Echter, de exorcisten waarschuwen dat er gevallen zijn waarin dit geloof — dat bevestiging vereist met een rigoureuze beoordeling — vaak wordt aangehouden “door mensen die, zonder enige specifieke training op dit gebied en zonder een mandaat van de bevoegde ordinaris, ongepast handelen, wat verwarring veroorzaakt onder het volk van God.”

De Internationale Vereniging van Exorcisten waarschuwt dus voor de volgende negen foutieve pastorale praktijken die mensen desoriënteren die bevrijd willen worden van de uitzonderlijke actie van de boze.

1. Improvisatie en sensationalisme

De vereniging begint met de kritiek op de houding van sommige priesters, gewijde personen en leken die, zonder adequate training en zonder een episcopaal mandaat, “gevallen van mogelijke uitzonderlijke actie van de boze” niet doorverwijzen naar een exorcist, maar “arbitraire bevrijdingsmethoden” toepassen die niet zijn goedgekeurd door de bisschop.

“Nog ernstiger is het wanneer zij de gelovigen afschrikt om zich tot de officiële exorcist van hun bisdom te wenden, door voor te stellen dat ze andere opvallende exorcisten zoeken die als ‘krachtiger’ worden beschouwd of [beweerdend] vermeende uitzonderlijke demonische activiteit die zij hebben gedetecteerd.”

2. Focus op het werk van de duivel en niet op het Evangelie

De vereniging wijst erop dat “het treurig is dat sommigen, in plaats van het Evangelie van Jezus Christus aan te kondigen dat de mens bevrijdt van de slavernij van kwaad en zonde, hun aandacht uitsluitend richten op de aanwezigheid en het werk van de duivel,” waardoor degenen die hulp zoeken geloven dat “bevrijding uitsluitend afhangt van een compulsieve herhaling van gebeden en zegeningen,” terwijl de vrede van Christus “alleen kan worden verkregen door een leven van liefde, gevoed door het woord van God, door gebed, door het frequenteren van de sacramenten van de Eucharistie en biecht, en door een authentieke devotie aan de Onbevlekte Maagd.”

3. Verwaarloosde discernement

De vereniging betreurt het dat sommige priesters, waaronder exorcisten, “de ernstige en rigoureuze discernement voorgeschreven door de Praenotanda (richtlijnen) van de Ritus van Exorcismen” verwaarlozen en “criteria gebruiken die vreemd zijn aan het katholieke geloof, door concepten van esoterische of New Age oorsprong te valideren.” Het artikel waarschuwt dat dit een benadering is die “onacceptabel en in strijd is met het geloof en de leer van de Kerk.”

4. Bijgelovige praktijken

De vereniging bekritiseert ook degenen die bijgelovige procedures gebruiken, zoals het aanvragen van “foto’s of kleding om mogelijke kwaden te identificeren,” evenals het aanraken van “bepaalde punten van het lichaam van het lid van de gelovigen om ‘de aanwezigheid van kwaadaardige entiteiten te diagnosticeren’ of ‘negativiteit te verdrijven,’” of een ongepaste toepassing van sacramentalen zoals water, zout of gezegend olie “dat sommigen ‘exorcised’ noemen.”

Het artikel waarschuwt dat “dit incorrecte houdingen zijn die een bijgelovige mentaliteit en praktijk voeden, schadelijk zijn voor de waardigheid van het lichaam, de tempel van de Heilige Geest, en een magisch gebruik van gezegende objecten veroorzaken.”

5. De betrokkenheid van ongepaste personen

Het artikel stelt dat “het onacceptabel is dat sommige priesters of pastorale werkers samenwerken met zogenaamde ‘psychics’ of veronderstelde charismatischen” door de lijdende persoon naar hen te verwijzen in plaats van hen in contact te brengen met exorcisten die door de bisschoppen zijn aangesteld.

“Nog erger, wanneer het de bisdom-exorcist zelf is die deze figuren de taak delegeert die de Kerk aan hem heeft toevertrouwd, namelijk de geautoriseerde discernement van echte uitzonderlijke demonische activiteit.”

De vereniging herinnert eraan dat de exorcist verantwoordelijk moet zijn voor het lijden van anderen en “niet moet nalaten de tijd te nemen voor persoonlijke discernement … om de mogelijke uitzonderlijke actie van de duivel te verifiëren” en zo pastorale zorg voor zijn slachtoffers te bieden.

6. Uitsluiting van medische en psychologische wetenschappen

De vereniging legt uit dat de exorcist niet alleen traditionele criteria volgt om te bepalen of iemand lijdt aan een uitzonderlijke actie van de duivel, maar ook vertrouwt op de ervaring van gevestigde exorcisten en, in sommige gevallen, “op het advies van mensen die experts zijn in geneeskunde en psychiatrie.”

Daarom benadrukken de exorcisten dat men “a priori geen consultatie met de psychologische en psychiatrische wetenschappen, en andere positieve disciplines, kan uitsluiten, die in sommige gevallen kunnen helpen om de oorsprong van kwalen te begrijpen die niet noodzakelijk van bovennatuurlijke oorsprong zijn.”

“Deze houding is niet alleen misleidend, maar stelt mensen bloot aan onnodige risico’s, waarbij de soms beslissende bijdrage van moderne medische en psychologische disciplines wordt genegeerd.”

7. Roekeloze en schadelijke uitspraken

De vereniging roept mensen op om niet te vervallen in “de angstige wens om tegen alle kosten een uitzonderlijke demonische actie te identificeren als de operationele oorzaak van [iemand’s] lijden,” vooral zonder eerder een serieuze discernement te hebben gemaakt.

8. Met betrekking tot hekserij

In zijn artikel merkt de vereniging op dat, hoewel de praktijk van hekserij wijdverspreid is geraakt, men niet moet vervallen in “de angstige houding” om daarin de oorsprong van alle kwalen en tegenslagen te zien die een persoon kan overkomen.

De exorcisten wijzen erop dat “gezond verstand en ervaring ook leren dat wanneer een kwaad daadwerkelijk door hekserij zou kunnen zijn veroorzaakt, het zich concentreren op de identificatie ervan” en mensen verzekeren dat ze slachtoffers zijn nutteloos en irrelevant is voor hun bevrijding, evenals schadelijk, aangezien ze kunnen beginnen met “gevoelens van haat” te richten tegen de vermeende auteurs van de vloek.

Daarentegen is het belangrijk de aandacht van de persoon te richten “op de genade-remedies die door de Kerk worden aangeboden en op het christelijke pad dat gevolgd moet worden,” en de zekerheid te onderwijzen dat “God zijn schepping die door een beproeving gaat niet verlaat, maar op de een of andere manier met hem lijdt en tegelijkertijd hem ondersteunt en troost met zijn genade.”

Evenzo het onderwijzen “van de overtuiging dat al het lijden, veroorzaakt door elk kwaad dat ons in het leven kan treffen, als het met liefde wordt aanvaard en aan God wordt aangeboden, kwaad in goed kan veranderen.”

9. Intergenerationele genezing (genezing van de familieboom)

De vereniging waarschuwt ook voor de fout van de zogenaamde “intergenerationele genezing” en betreurt dat “sommige priesters en zelfs enkele exorcisten” deze praktijk uitvoeren “als een ‘sine qua non’ (absoluut noodzakelijk) voorwaarde, zonder welke er geen genezing of bevrijding mogelijk kan zijn, zonder zich te realiseren welke schade dit aan hun geloof en dat van anderen toebrengt, evenals de gevolgen die laatstgenoemden op existentiëel niveau kunnen ondervinden.”

“Verscheidene lokale ordinarissen en bisschoppenconferenties hebben al in dit gebied ingegrepen en hebben doctrinaire redenen gegeven die aantonen hoe deze praktijk geen bijbelse en theologische grondslagen heeft.” De vereniging geeft als voorbeeld de recente doctrinaire nota over het onderwerp van de Spaanse Bisschoppenconferentie.

Vervangen van angst

Afgezien van de bovenstaande praktijken, herinnert het artikel van de vereniging de lezers ook eraan dat exorcisten worden gevraagd om de vrede van Christus in hen te laten wonen, alle vormen van angst af te wijzen omdat “ongeacht de reden die het oproept, wanneer het wordt gecultiveerd, het leidt tot verzwakking van geloof en verlies van vertrouwen in God.”

De duivel gebruikt angst “om de mens tot slavernij te reduceren”; daarom zou een priester die bang is voor de duivel “in de uitoefening van zijn ministerie of in zijn dagelijks leven het ministerie van exorcisme niet kunnen uitoefenen zonder zichzelf bloot te stellen aan ernstige gevaren voor zijn geestelijk leven, vooral als hij in plaats van vertrouwen en totale overgave aan de genadevolle handen van God te cultiveren, probeert deze aan te pakken met meer of minder bijgelovige praktijken.”

“In de Bijbel weerklinkt Gods uitnodiging om niet bang te zijn minstens 365 keer,” merkt de vereniging op.

Exorcisme is een ervaring van God en vreugde

Het artikel wijst erop dat bepaalde films hebben bijgedragen aan het creëren van “een donkere, verontrustende en angstaanjagende idee van het sacramentele van exorcisme” evenals het voeden van “een morbide nieuwsgierigheid naar het bovennatuurlijke.”

Echter, de vereniging verzekert dat de ervaring toont dat dit ministerie “doordrenkt is van diepe vreugde,” aangezien de leden getuigen zijn van “de krachtige actie van de verrezen Christus” en de tussenkomst van de Onbevlekte Maagd, van de heiligen en gezegenden, en van de engelen die “trouwe dienaren van de Allerhoogste” zijn.

“De belangrijkste taak van elke exorcist zal daarom zijn om vrede en hoop te brengen, waarbij hij elke gebaar of gedrag die verwarring veroorzaakt en angst voedt, vermijdt, volgens de uitnodiging van de Apostel Paulus: ‘Wees navolgers van mij, zoals ik van Christus ben,’” merkt de Internationale Vereniging van Exorcisten op.

Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaanstalige nieuwspartner van CNA. Het is vertaald en aangepast door CNA.

Naar deze bron

Andere berichten

Delen