Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.

Bisschop José Ignacio Munilla was een van de sprekers op de Conferentie over Katholieken en Publieke Leven van 15 tot 17 november 2024. / Credits: Courtesy of the Catholic Association of Propagandists (Advocates)
Madrid, Spanje, 19 nov 2024 / 08:00 uur (CNA).
Bisschop José Ignacio Munilla van Orihuela-Alicante, Spanje, beschreef socialisme als een ideologie die een “vijand van het kruis” is op de Conferentie over Katholieken en Publieke Leven georganiseerd door de Katholieke Associatie van Propagandisten (Advocates) dit afgelopen weekend.
Tijdens zijn toespraak getiteld “Denken en Handelen in Tijden van Onzekerheid,” wees Munilla erop dat “we deze aanval en deze systematische oplegking van een nieuwe samenleving niet alleen kunnen confronteren met kritiek en nieuw politiek leiderschap, maar dat een beweging van bekeerden vereist is. We zullen alleen uit deze crisis komen door een vernieuwing van heiligheid.”
Hij hield ook vol dat de samenleving een “verandering van wereldbeeld nodig heeft waarin we van vijanden van het kruis naar het volk van het kruis gaan,” omdat, zo benadrukte hij, “zonder het kruis er geen glorie is; het is een grote vergissing om een dichotomie te maken tussen het kruis en geluk; het kruis leidt ons naar glorie, en glorie is volledige geluk.”
In deze context beschreef hij socialisme als een “ideologie die een vijand van het kruis is” waarvan de sociologische en politieke stromingen zijn geworden “de graf van volkeren, waarin de ‘nanny staat’ alle problemen oplost,” zonder een beroep te doen op hetoffer en de toewijding van individuen.
Als gevolg hiervan wordt er een “antropologische crisis gecreëerd, die naar het niveau van wet en hoogste gebod wordt verheven, die probeert zich tegen de natuurlijke orde te verzetten, wonden in rechten om te zetten in plaats van emotionele wonden, het resultaat van de desintegratie van de familie, te aanvaarden.”
De bisschop voegde eraan toe dat “we de innerlijke leegte van de mens proberen te compenseren met consumptie en materialisme; vluchtend voor affectieve betrokkenheid en voor het openstellen voor de gave van het leven; en lijden wordt behandeld als iets dat onverenigbaar is met de menselijke waardigheid: deze wereld lijdt zo veel omdat ze niet wil lijden, omdat ze van het kruis van Christus wegvlucht.”
Hadjadj: Tegen onzekerheid is een leven-of-dood uitdaging
Voor zijn deel sprak de Franse filosoof Fabrice Hadjadj het algemene thema van de conferentie aan, “Quo Vadis? Denken en Handelen in Tijden van Onzekerheid,” en deed een oproep aan iedereen om zich betrokken te voelen: “Waar ga je heen? Niet ‘waar gaat de wereld heen,’ want met deze vraag kan men een toeschouwer zijn en kan men tevreden zijn met klagen.”
Hadjadj wees erop dat leven in een tijd van onzekerheid “niet zomaar een uitdaging” is, maar eerder een uitdaging die zich configureert als een vraag “als het niet om eer gaat, dan in ieder geval om leven of dood.” Om dat te doen, is het noodzakelijk “een genezende ziel te hebben, te accepteren dat men een lichaam heeft dat gekneusd is door martelaarschap.”
Tegelijkertijd wees hij erop dat het onvermijdelijk is om “de minst te bekennen emotie te ervaren: angst. Niet zozeer de angst om te sterven, maar de angst om aan de uitdaging te voldoen, de angst om onze reputatie van levend zijn te behouden.”
In postmodern Europa is deze uitdaging belichaamd in een continent, een samenleving die “wanhoopt over wat menselijk is en vandaag de neiging heeft om abortus en euthanasie te constitutionaliseren; om koloniale geschiedenis te herzien, de veroveraar en de missionaris samen te lumpen.”
Dit zijn eisen “waarin velen zich voorstellen dat ze verbonden zijn met de bevestiging van individuele vrijheid en die in werkelijkheid voortkomen uit de dood van aspiraties. Ze corresponderen met de agitatie van wanhoop,” merkte de filosoof op.
Ayaan Hirsi: Hoe minder christelijke aanwezigheid, hoe groter de crisis
De conferentie omvatte ook de deelname van mensenrechtenactiviste Ayaan Hirsi Ali, die benadrukte dat “hoe minder aanwezigheid van het christendom er in de samenleving is,” hoe groter de sociale crisis in het Westen.
In haar presentatie, getiteld “Vrij om de Waarheid te Zoeken,” legde Hirsi uit dat multiculturalisme en globalisering “twee kanten van dezelfde medaille” zijn.
Eenerzijds is er een “retribalisatie van de samenleving, met de groei van identiteitsgroepen “die geen nationale loyaliteit hebben aan het land dat ze thuis noemen.” Anderzijds is er de verdamping van een set gedeelde waarden, de fragmentatie van de samenleving, en de etnificatie en racializatie van alle politieke kwesties.
Hirsi veroordeelde de “afschuwelijke beperkingen van de vrijheid van meningsuiting, religie, en de opkomst van een [sociale] aanvaardbare en legitieme racisme tegen blanken en tegen Joden in Europa en in Amerika in naam van intersectionele sociale gerechtigheid.”
Ze waarschuwde ook voor de proliferatie van “pseudo religies die zich voordoen als gelijk of superieur aan het christendom zelf” evenals de aantrekkingskracht van “ideeën die de realiteit uitdagen” zoals “het bestaan van meerdere geslachten.”
Deze trends, naar haar mening, creëren een toenemende moeilijkheid om kinderen het verschil tussen goed en kwaad bij te brengen. Aan de universiteit wordt de zoektocht naar waarheid “vervangen door de ontwikkeling van narratieven,” terwijl “de zoektocht naar excellentie door middel van verdienste als een vijand van diversiteit wordt bestempeld.”
“Als deze trend doorgaat, zal dit het begin van de ondergang markeren,” benadrukte ze.
Een sterk en betrouwbaar christendom herstellen
Voor Hirsi is “het noodzakelijk om een sterk en betrouwbaar christendom te herstellen. Kerken moeten stoppen met het aannemen van elke nieuwe trend en de ware boodschap en leerstellingen van Christus doen herleven.”
Ze riep ook op tot “het verzet tegen de aanhoudende demografische daling” in Europa door het aantrekkelijk te maken voor jongeren om te trouwen en een gezin te stichten. Ze riep ook scholen, universiteiten en de kunsten op “hun rol te erkennen in het bevorderen van de christelijke ethos die leidde tot de vorming van de instellingen die het Westen buitengewoon maken.”
“Geen van deze veranderingen kan worden bereikt als we ons niet organiseren, deelnemen en mobiliseren om een sterke meerderheid te bereiken die deelneemt en handelt. Alleen door een gevoel van eenheid te herstellen gebaseerd op gemeenschappelijke waarden en niet op verschillen, zullen we in staat zijn om sterkere en meer samenhangende samenlevingen te bouwen in deze onzekere tijden,” besloot ze.
Aanwezigheid van jongeren op de conferentie
De 26e Conferentie over Katholieken en Publieke Leven trachtte vooral jongeren te bereiken, door enkele specifieke kansen te bieden, zoals een rondetafelgesprek met digitale missionarissen.
Er waren 1.000 jongeren uit verschillende Spaanse steden aanwezig die getuigenissen en aanmoedigingen hoorden van drie evangelisten op sociale media: Carlos Taracena, Carla Restoy en Irene Alonso, onder anderen.
Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door ACI Prensa, CNA’s Spaanstalige nieuwspartner. Het is vertaald en aangepast door CNA.