vaticaan-keurt-liturgische-aanpassingen-goed-voor-inheemse-gemeenschappen-in-mexico

Vaticaan keurt liturgische aanpassingen goed voor inheemse gemeenschappen in Mexico

Catholic News Agency | 
18 november 2024

Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.


Cardinaal Felipe Arizmendi Esquivel, emeritus bisschop van San Cristóbal de las Casas in de Mexicaanse staat Chiapas, uitte zijn hoop dat de goedkeuring van een reeks liturgische aanpassingen voor inheemse gemeenschappen in de Mexicaanse staat Chiapas “het proces zal aanmoedigen om soortgelijke aanpassingen in andere inheemse groepen te bevorderen.” / Credits: Bisdom San Cristóbal de las Casas

Puebla, Mexico, 18 nov 2024 / 14:00 uur (CNA).

Het Vaticaan heeft een reeks liturgische aanpassingen goedgekeurd voor inheemse gemeenschappen in de Mexicaanse staat Chiapas.

Volgens kardinaal Felipe Arizmendi Esquivel, emeritus bisschop van San Cristóbal de las Casas, transformeert deze beslissing bepaalde inheemse uitdrukkingen in “liturgie van de Kerk,” waardoor de perceptie wordt weggenomen dat het simpelweg “gebruik en gewoonten zijn die met wantrouwen worden bekeken.”

De Vaticaanse dicasterie voor de goddelijke aanbidding en de discipline van de sacramenten heeft op 8 november “confirmatio” verleend, waarbij de “aanpassingen aan de gewone liturgie van de Mis in het Spaans” voor de etnische groepen Tseltal, Tsotsil, Ch’ol, Tojolabal en Zoque worden goedgekeurd. Het verleende ook “recognitio” voor de vertaling in het Tseltal van belangrijke magisteriële documenten, zoals de apostolische constitutie Missale Romanum en de motu proprio Mysterii Paschalis.

Arizmendi, die de inspanningen van de Mexicaanse episcopaat leidde om deze aanpassingen te bevorderen, zei in een gedeeld bericht met ACI Prensa, de Spaanstalige nieuwspartner van CNA, dat deze praktijken een vorm zijn van “incarnatie van het geloof in uitdrukkingen die specifiek zijn voor deze culturen.” Hun acceptatie door de Heilige Stoel vertegenwoordigt een teken dat “als er in sommige inheemse gebruiken afwijkingen zijn, we hen kunnen helpen om hun volheid in Christus en in zijn Kerk te bereiken.”

De kardinaal uitte de hoop dat deze goedkeuring “het proces zal aanmoedigen om soortgelijke aanpassingen in andere inheemse groepen te bevorderen.” Daartoe nodigde hij zijn broederbisschoppen en pastorale medewerkers uit om “belangstelling te hebben voor het liturgisch waarde geven aan veel katholieke uitdrukkingen van onze inheemse groepen en ze niet te zien als simpele folklore.”

Wat zijn de aanpassingen die door het Vaticaan zijn goedgekeurd?

De kardinaal legde uit dat “rituele dansen zijn goedgekeurd voor de offertorie, het gebed van de gelovigen, of de dankzegging na de Communie,” waarbij hij erop wees dat deze “geen folklore zijn maar simpele bewegingen van de gehele vergadering, eentonig, contemplatief, begeleid door traditionele muziek, die hetzelfde uitdrukt als de Romeinse rite, maar in een andere culturele vorm.”

“De inhoud van de Mis verandert niet, maar de manier waarop het wordt uitgedrukt,” zei de kardinaal.

Een ander goedgekeurd punt is dat vrouwen de bediening van de wierookdragers tijdens de Mis kunnen uitvoeren. Zodra de priester “de wierook op de kool plaatst en deze zegent,” zullen de vrouwen doorgaan met het inwijden van het altaar, de beelden, het Evangelieboek, de ministers en de vergadering.

“Ze doen het niet met de gewone wierookbron, maar met een wierook die eigen is aan de cultuur,” gaf de kardinaal aan.

De kardinaal benadrukte dat dit teken “geen feministische eis is” maar een die beantwoordt aan de gewoonten van inheemse gemeenschappen, waarbij “het meestal de vrouw is die wierook verbrandt tijdens traditionele gebeden.”

In een andere verandering werd goedgekeurd dat een leek van “erkende morele relevantie” “bepaalde delen van het gemeenschapsgebed kan leiden.”

Dit kan “aan het begin van de Mis, om de gemeenschap in de viering te initiëren, om intenties te noemen, en om vergiffenis te vragen” alsook “in het gebed van de gelovigen, nadat de priester de initiële uitnodiging heeft gedaan en afsluit met het slotgebed.”

Het kan ook gebeuren “na de Communie als dankzegging, die de priester afsluit met het gebed na de Communie.”

“Het gaat er niet om de priester uit zijn rol als voorzitter van de vergadering te zetten,” legde de kardinaal uit, “aangezien hij degene is die verantwoordelijk is voor de viering en deze momenten autoriseert.” Hiermee, zo wees hij erop, is het doel om de vergadering een manier te geven om deel te nemen.

“De inhoud van de Romeinse rite wordt niet veranderd, maar eerder de culturele expressie ervan,” zei hij.

Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door ACI Prensa, de Spaanstalige nieuwspartner van CNA. Het is vertaald en aangepast door CNA.

Naar deze bron

Andere berichten

Delen