Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.

Een zuster knielt voor het tabernakel nadat ze een groep vrouwen, die kerstcadeaus hebben gedoneerd, heeft uitgenodigd om te bidden in het huis van de Missionarissen van de Liefde in Rome. / Credit: Courtney Mares/CNA
Rome Nieuwscentrum, 16 dec 2024 / 14:30 uur (CNA).
Op een frisse decembermorgen in Rome verzamelde een groep vrouwen zich niet voor hun gebruikelijke bijbelstudie, maar om kerstcadeaus te brengen naar een opvanghuis voor daklozen dat wordt beheerd door de Missionarissen van de Liefde, de orde die is opgericht door St. Teresa van Calcutta, ook bekend als Moeder Teresa.
De vrouwen werden bij de deur verwelkomd door een kleine Indiase zuster gekleed in de bekende witte sari met blauwe rand. Met een vriendelijke glimlach verwelkomde ze hen binnen en leidde hen door het bescheiden opvanghuis naar een kleine kapel. In het midden stond een eenvoudig tabernakel, geflankeerd door een crucifix en de woorden “Ik heb dorst.” De zuster gebaarde dat ze moesten gaan zitten en bidden, en sprak toen zachtjes.
“Vraag de Heer,” zei ze, “Hoe kan ik een kanaal van vrede zijn voor mensen? … Hoe kan ik een teken van hoop zijn voor de mensen om me heen?”
“Hoe kan ik een teken van hoop worden voor mijn familie, waar ik misschien worstel met mijn man, kinderen, vrienden? Hoe kan ik het teken van hoop worden op de plaats waar we zijn?”
De Adventperiode, geworteld in hoop en verlangen naar de Messias, is een tijd waarin christenen hun harten voorbereiden op de komst van Christus. Het is ook een tijd voor het geven van aalmoezen en daden van liefdadigheid om hoop te brengen aan een wereld vol strijd en nood. Voor de Missionarissen van de Liefde, wiens charisma is om “de armsten der armen” te dienen, is dit niet alleen voor een liturgische tijd — het is een levenswijze.

De transformerende kracht van liefdadigheid
María Teresa Ávila Fuentes, een doctoraatsstudent aan de Pontificale Academie van St. Thomas van Aquino, heeft jaren besteed aan het bestuderen van de ripple-effecten van het werk van de Missionarissen van de Liefde. Ze noemt het de “transformerende kracht van liefdadigheid,” een concept dat ze verkent in haar dissertatie.
“Mijn doctoraal onderzoek gaat over de transformerende kracht van liefdadigheid, en het is een studie door de prisma van de missionarissen van Moeder Teresa,” legde Fuentes uit.
Het onderzoek van Fuentes onderzoekt hoe de eenvoudige maar diepgaande daden van liefde van de zusters niet alleen de gemeenschappen die ze bedienen beïnvloeden, maar ook de vrijwilligers en leken die getuige zijn van en deelnemen aan hun werk.
“Het gaat om het idee dat liefde expansief is,” zei Fuentes, verwijzend naar de Caritas in Veritate.
“Liefdadigheid heeft invloed niet alleen in micro-relaties maar ook in macro-relaties — samenleving, cultuur, economie. Alles wordt beïnvloed door liefdadigheid omdat liefdadigheid agape-liefde is.”

Ze deelde verhalen van levens die zijn getransformeerd door het getuigenis van de zusters. “Ik heb mensen geïnterviewd die kinderen hebben geadopteerd vanwege het getuigenis van de zusters, mensen die van carrière zijn veranderd na vrijwilligerswerk, mensen die NGO’s [niet-gouvernementele organisaties] of scholen hebben opgericht. Vrijwilligers zeggen vaak dat het zien van de relatie van de zusters met de armen — en het ervaren van hun relatie met de vrijwilligers zelf — is wat hen transformeert.”
De Missionarissen van de Liefde, met hun radicale eenvoud, leven een diep vertrouwen in Gods voorzienigheid. Ze houden geen geldwervingen, noch accepteren ze erkenning voor hun werk. Zelfs hun aanwezigheid in dit artikel wordt bemiddeld door leken zoals Fuentes, aangezien de zusters zelf niet mogen worden geciteerd bij naam of gefotografeerd.
“Juist omdat ze zo klein en zo leeg worden, kan God hen zo genereus vullen,” vertelde Fuentes aan CNA.
Deze benadering weerspiegelt Moeder Teresa’s overtuiging dat kleine daden van liefde, gedaan met grote toewijding, de kracht hebben om harten en gemeenschappen te transformeren.
Een zuster legde uit: “We hoeven geen grote dingen te doen om een teken van hoop te zijn. Een glimlach, een medeleven blik, gewoon een luisterhouding, een verwelkomende houding. … We zullen gelukkig zijn als we vijf minuten geduldig en liefdevol aan iemand hebben gegeven, zodat ik aan het einde van de dag iets goeds met Gods genade kon doen. Dus hopen we een teken van hoop voor anderen te zijn, vooral dit jaar van hoop.”
Advent: een seizoen van hoop en liefdadigheid
Advent, een tijd van vrolijke verwachting, roept christenen op om hoop te belichamen in hun gezinnen, werkplekken en gemeenschappen. De Catechismus van de Katholieke Kerk beschrijft Advent als een seizoen om de “oude verwachting van de Messias … te vernieuwen door deel te nemen aan de lange voorbereiding op de eerste komst van de Verlosser.”
Dit jaar leidt Advent ook naar de jubileumviering van de katholieke kerk in 2025, met als thema “Pelgrims van Hoop,” die op kerstavond zal beginnen. Voor de Missionarissen van de Liefde en hun medewerkers resoneert dit thema diep. Hun werk is een tastbare uitdrukking van hoop — het brengen van waardigheid aan de behoeftigen, gezelschap aan de eenzamen, en een thuis voor de verwaarloosden en verlatenen.
“Wat mooi is,” reflecteerde Fuentes, “is dat sinds ze deze totale overgave leven, je op de deurbel kunt drukken en gewoon kunt zeggen: ‘Ik wil vrijwilligerswerk doen,’ en God zal daar iets voor je klaarmaken met de zusters.”
Fuentes zelf ervoer deze transformatie van dichtbij. Van oorsprong uit Chihuahua, Mexico, heeft ze vijf maanden vrijwilligerswerk gedaan bij de Missionarissen van de Liefde in Calcutta, India, een ervaring die volgens haar de loop van haar leven heeft veranderd.
“Ik gaf les op de middelbare school, maar ik stopte, en mijn beste vriendin en ik gingen naar Calcutta om vrijwilligerswerk te doen in een huis voor kinderen met een beperking,” zei ze. “Het transformeerde me.”
Voor degenen die geïnspireerd zijn om vrijwilligerswerk te doen met de zusters, heeft de orde een website gelanceerd met de contactinformatie voor enkele van hun missies.

Op het moment van Moeder Teresa’s dood in 1997 waren er bijna 4.000 zusters in 594 missies in 123 landen. Vandaag de dag zijn de Missionarissen van de Liefde ook aanwezig in enkele van de meest gevaarlijke en oorlogsgetroffen plaatsen ter wereld, waaronder Gaza, Kiev en Syrië.
De Missionarissen van de Liefde Vader hebben ook het “Ik heb dorst” apostolaat opgericht, een beweging voor leken om te groeien in het charisma van Moeder Teresa om hun geloof te verdiepen en te leren hoe ze anderen met liefde en nederigheid kunnen dienen.
“Liefdadigheid in waarheid, waaraan Jezus Christus getuigenis heeft gegeven door zijn aardse leven en vooral door zijn dood en verrijzenis, is de belangrijkste drijfveer achter de authentieke ontwikkeling van elke persoon en van de hele mensheid,” schreef Benedictus XVI in Caritas in Veritate.
“Liefde — caritas — is een buitengewone kracht die mensen ertoe brengt om moedige en genereuze betrokkenheid te kiezen op het gebied van gerechtigheid en vrede. Het is een kracht die zijn oorsprong vindt in God, Eeuwige Liefde en Absolute Waarheid.”