Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.
Kaarten volgen de ceremonie tijdens de gewone openbare consistorie voor de creatie van nieuwe cardinals in de Sint-Pietersbasiliek, Vaticaanstad, 7 december 2024. / Credit: Daniel Ibáñez/CNA
Rome Nieuwscentrum, 8 dec 2024 / 18:36 (CNA).
Een record aantal van 140 cardinals kan aanwezig zijn bij een eventuele conclaaf in de Sixtijnse Kapel. Er zouden 141 zijn geweest, maar de dood van kardinaal Miguel Angel Ayuso Guixot op 25 november heeft het aantal met één verminderd. In totaal heeft het Heilige College nu 255 leden.
Het aantal kardinaal-electoren is het meest kritieke gegeven dat uit de consistorie van dit weekend is voortgekomen. Van de 140 kardinaal-electoren zijn 110 gecreëerd door paus Franciscus, 24 door Benedictus XVI en zes door St. Johannes Paulus II. Aan het einde van het jaar, op 24 december, bereikt de Indiase kardinaal Oswald Gracias, die in 2007 door Benedictus XVI tot kardinaal is gecreëerd, de leeftijd van 80 jaar en kan hij daarom niet meer deelnemen aan een conclaaf.
Voor nog eens 14 cardinals wordt 80 in 2025. Dit zijn kardinaal Christoph Schoenborn, Fernando Vergez Alzaga, Celestino Aos Braco, George Alencherry, Carlos Osoro Sierra, Robert Sarah, Stanislaw Rylko, Joseph Coutts, Vinko Pulhić, Antonio Canizares Llovera, Vincent Nichols, Jean-Pierre Kutwa, Nakellentuba Ouédraogo en Timothy Radcliffe.
Twee van deze zijn gecreëerd door St. Johannes Paulus II, vier door Benedictus XVI en acht door paus Franciscus.
Het zal echter nodig zijn om tot mei 2026 te wachten om terug te keren naar het aantal van 120 kardinaal-electoren dat door St. Paulus VI is vastgesteld en nooit is ingetrokken.
Keuzes van paus Franciscus
Voor de eerste keer is er nu een kardinaal in Iran, aartsbisschop Dominique Matthieu van Teheran-Ispahan, een Belgische missionaris. Het is ook de eerste keer dat er een kardinaal in Servië is, met aartsbisschop Ladislav Nemet van Belgrado die de rode hoed ontvangt.
Paus Franciscus heeft cardinals gecreëerd uit 72 verschillende landen, en 24 van die landen hebben nog nooit eerder een kardinaal gehad.
Paus Franciscus heeft ook aangetoond dat hij niet kiest op basis van de traditionele zetels van kardinaals. Bijvoorbeeld, er zijn geen cardinals om de twee historische Europese patriarchaten van Lissabon en Venetië te leiden, noch in Milaan, Florence of Parijs.
Er zijn echter uitzonderingen. In deze consistorie heeft paus Franciscus cardinals gecreëerd in de aartsbisschoppen van Turijn, Napels, Lima, Santiago de Chili, Toronto, en de vicaris-generaal van het bisdom Rome.
Napels kwam enigszins verrassend op de lijst, met de beslissing van de paus die op 4 november werd gecommuniceerd in een verklaring van het persbureau van het Heilige Stoel. Aartsbisschop Battaglia van Napels verving bisschop Bruno Syukur van Bogor, Indonesië, die paus Franciscus had gevraagd hem om persoonlijke redenen van onbepaalde aard van de lijst van nieuwe cardinals te verwijderen.
De geografische balans van het College van Kardinals
De paus besloot niet om een mogelijke Indonesische kardinaal te vervangen door een andere kardinaal uit Azië.
Ondertussen is het percentage Italiaanse cardinals in het College van Kardinals het laagste ooit, tenminste in de moderne tijd. Alleen tijdens de zogenaamde Avignonse gevangenschap (1309-1377) was het percentage Italiaanse cardinals zo laag.
Echter, bij de 17 van Italië moet kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijnse patriarch van Jeruzalem, worden opgeteld, die is opgenomen in de quotum van Azië, en kardinaal Giorgio Marengo, ordinarius van Mongolië, ook in Azië.
Kardinaal Angelo Becciu wordt daarentegen beschouwd als een niet-elector, maar deze status wordt nog steeds bepaald. Paus Franciscus had hem gevraagd zijn prerogatieven als kardinaal op te geven, maar heeft hem blijven uitnodigen voor consistories en missen, waar hij altijd tussen de kardinals heeft gezeten. Als er voor die tijd geen beslissing wordt genomen, zal het College van Kardinals, met een meerderheid van stemmen, beslissen of kardinaal Becciu wel of niet zal worden toegelaten tot het conclaaf.
Regionale verdeling
De balans blijft cruciaal hetzelfde. Europa heeft drie extra cardinals ontvangen, naast de vier Italianen met stemrecht: aartsbisschop Ladislav Nemet van Belgrado (58 jaar), aartsbisschop Rolandas Makrickas (52), coadjutor-aartspriester van de pauselijke basiliek van Santa Maria Maggiore sinds maart, en Dominicanus pater Timothy Radcliffe (79). Europa heeft nu 55 cardinals.
Latijns-Amerika heeft vijf nieuwe cardinals ontvangen. De paarse hoed is aangekomen in bisdommen die het verschillende malen hebben ontvangen — met aartsbisschop Carlos Gustavo Castillo Mattasoglio (74) in Lima en aartsbisschop Fernando N. Chomali Garib (67) in Santiago de Chili — of maar één keer — met aartsbisschop Luis Gerardo Cabrera Herrera (69) in Guayaquil, Ecuador en aartsbisschop Jaime Spengler (64, die ook president van CELAM is) in Porto Alegre, Brazilië.
De rode birretta voor aartsbisschop Vicente Bokalic Iglic (72) van Santiago del Estero is ook een primeur. Echter, in dit geval was de grond al voorbereid door de recente beslissing om de titel van primaat van Argentinië van Buenos Aires naar deze zetel te verplaatsen. Over het geheel heeft Latijns-Amerika nu 24 cardinals (inclusief kardinaal Celestino Aos Braco, emeritus van Santiago de Chili, geboren in Spanje).
Azië heeft vier nieuwe cardinals ontvangen. De paus gaf de rode hoed aan aartsbisschop Tarcisius Isao Kikuchi van Tokio, 66, en aan de bisschoppen van twee bisdommen die nog nooit een kardinaal aan het hoofd hebben gehad: Bisschop Pablo Vigilio Siongo David, 65, van Kalookan in de Filippijnen en aartsbisschop Dominique Joseph Mathieu, 61, van Teheran.
Afrika heeft twee nieuwe cardinals ontvangen, waardoor het totaal van het continent op 18 komt. De twee nieuwkomers zijn aartsbisschop Jean-Paul Vesco, 62, in Algiers, en aartsbisschop Ignace Bessi Dogbo, 63, in Abidjan, Ivoorkust.
Noord-Amerika heeft nu 14 electoren, met de toevoeging van aartsbisschop Francis Leo van Toronto (53). Oceanië heeft vier electoren, met de creatie van bisschop Mykola Bychok van de eparchie van de heiligen Petrus en Paulus in Melbourne van de Oekraïners als kardinaal. Op 44 jaar is hij de jongste lid van het College van Kardinals geworden.
Nationale vertegenwoordiging
Italië blijft de meest vertegenwoordigde natie in het conclaaf, met 17 electoren (plus nog twee in Azië). De Verenigde Staten hebben 10 kardinaal-electoren, en Spanje heeft 7 (met nog eens 3 in Marokko, Chili en Frankrijk).
Brazilië is gestegen naar 7 electoren, en India naar 6 electoren. Frankrijk blijft op 5 electoren, aan wie aartsbisschop Vesco in Noord-Afrika is toegevoegd. Kardinaal François-Xavier Bustillo, bisschop van Ajaccio, is anagrafsch Spaans hoewel genaturaliseerd Frans.
Argentinië en Canada voegen zich bij Polen en Portugal met vier kardinaal-electoren, terwijl Duitsland gelijk staat aan de Filippijnen en Groot-Brittannië met drie.
Het gewicht van kardinaal-electoren die betrokken zijn bij de Curie, in andere Romeinse rollen of de nunciaturen, is afgenomen, net als dat van de Italianen. Ze zullen 34 van de 140 zijn, een historisch laagte.
Van de 21 nieuwe cardinals behoren 10 (allemaal electoren) tot religieuze orden en congregaties, opnieuw een record. Het aantal religieuze electoren in het Heilige College is gestegen van 27 naar 35. De Minderbroeders hebben zich bij de Salesianen gevoegd met vijf en hebben de Jezuïeten overtroffen, die op 4 blijven. De franciscaanse familie groeit naar 10 electoren (5 Minderbroeders, 3 Conventuele en 2 Kapucijnen). De Lazaristen en Redemptoristen zijn gestegen naar 2.
Hoe zou een mogelijk conclaaf eruitzien?
Per 8 december heeft paus Franciscus 78% van de cardinals gecreëerd die kunnen stemmen in een conclaaf. Dit betekent dat de door paus Franciscus gecreëerde cardinals ver boven de tweederde meerderheid liggen die nodig is om een paus te kiezen.
Dit betekent echter niet dat het conclaaf “Francis-achtig” zal zijn. Niet alleen hebben de nieuwe cardinals allemaal zeer verschillende profielen, maar ze hebben nog niet veel kans gehad om elkaar te leren kennen. Papen hebben ook gebruik gemaakt van consistories om cardinals samen te brengen om kwesties van algemeen belang te bespreken.
Paus Franciscus heeft dit slechts drie keer gedaan: in 2014, toen de familie werd besproken; in 2015, toen het onderwerp de hervorming van de Curie was; en in 2022, toen de apostolische constitutie Praedicate Evangelium, of de hervorming van de Curie die nu gedefinieerd en gepromulgeerd is, werd besproken.
In deze laatste vergadering werden de cardinals verdeeld in taalgroepen, met minder mogelijkheden om samen in de vergadering te spreken. Dit scenario maakt de stemming zeer onzeker.
Een ander feit dat opgemerkt moet worden is dat tot de verkiezing van St. Johannes Paulus II de cardinals die zich in de conclaaf verzamelden, werden ondergebracht in improviserende accommodaties in het Apostolisch Paleis nabij de Sixtijnse Kapel. Johannes Paulus II liet de Domus Sanctae Marthae (Huis van St. Martha) renoveren om precies te waarborgen dat de cardinals die zijn opvolger zouden verkiezen, adequatere accommodatie hebben.
Vandaag de dag woont paus Franciscus echter in de Domus Sanctae Marthae. Dit betekent dat, na de dood van de paus, ten minste de verdieping waar de paus woont, moet worden verzegeld, net als het pauselijke appartement. Het verzegelen van een verdieping van de Domus betekent ook het verlies van een aanzienlijk aantal kamers. En met zo’n hoog aantal kiezers betekent dit ook het risico niet genoeg kamers te hebben om alle cardinals onder te brengen.
De electoren zouden kunnen worden geplaatst in beschikbare appartementen binnen de Vatikaanstad. Dit zou hen echter nog geïsoleerder maken. In de praktijk bestaat het risico dat, tijdens de conclaaf, de cardinals niet altijd samen kunnen zijn om de verkiezing te bespreken.
Om deze redenen, hoewel paus Franciscus meer dan twee derden van de kardinaal-electoren heeft gecreëerd, is het geenszins zeker dat de paus die in een toekomstig conclaaf wordt gekozen, hetzelfde profiel zal hebben als paus Franciscus.
