Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.
Bisschop Michael Martin van Charlotte, North Carolina, begroet een jonge katholiek terwijl hij de stormschade in Swannanoa, North Carolina, op vrijdag 4 oktober 2024, bekijkt. / Credit: Diocese of Charlotte
Washington, D.C. Nieuwscentrum, 6 februari 2025 / 16:50 (CNA).
De rooms-katholieke bisschoppen van Charlotte en Raleigh, North Carolina, hebben een gezamenlijke verklaring afgegeven over het immigratiebeleid en de handhaving in de Verenigde Staten, waarbij ze het onderwerp omschrijven als “zowel gecompliceerd als emotioneel.”
In hun verklaring geven bisschop Michael T. Martin, OFM Conv, van het bisdom Charlotte en bisschop Luis Rafael Zarama van het bisdom Raleigh aan dat hoewel “er ruimte is voor meningsverschil en discussie met betrekking tot immigratiebeleid, we onze meer dan 1 miljoen katholieke gelovigen in North Carolina willen herinneren aan de uitgesproken standpunten van de Amerikaanse Conferentie van Katholieke Bisschoppen, gevormd door de katholieke sociale leer, en persoonlijke reflectie en vorming over deze kwesties willen aanmoedigen.”
“We respecteren onze grenzen en wetten EN ondersteunen hervormingen van het immigratiebeleid en zorgen voor degenen die al hier zijn, velen al jaren bijdragende leden van onze samenleving. We zien deze doelen niet als met elkaar in strijd,” stellen de bisschoppen.
“We erkennen dat er personen zijn die in de Verenigde Staten verblijven zonder juridische documentatie en we goedkeuren niet dat de wet wordt overtreden,” maken de bisschoppen duidelijk. “We zullen niemand adviseren om de juiste handhaving van de wet te dwarsbomen of zich daartegen te verzetten, maar zullen blijven informeren over de juridische rechten van individuen,” voegen ze eraan toe.
Tegelijkertijd gaan de bisschoppen verder, “als katholieken pleiten we voor de erkenning dat immigranten, als leden van Gods menselijke familie, recht hebben op en de passende waardigheid moeten ontvangen als onze broers en zussen in de Heer. Jezus zelf was een vluchteling en leerde ons de vreemdeling te verwelkomen en ons te realiseren dat we door de vreemdeling te verwelkomen, Christus zelf verwelkomen.”
Met verwijzing naar de katholieke sociale leer roepen de bisschoppen van de Tarheel State op tot “blijvende oplossingen voor ons immigratiesysteem” en specificeren vier principes waarop deze oplossingen moeten zijn gebaseerd.
Die principes omvatten het erkennen van het recht van mensen om te migreren “om hun leven en het leven van hun gezinnen te onderhouden … wanneer een persoon geen betekenisvol leven kan bereiken in zijn of haar eigen land.”
Bovendien bevestigen de bisschoppen dat “Katholieken het werk van de federale overheid en haar immigratiecontrole niet als negatief of kwaad moeten beschouwen. Degenen die ons nationale immigratiewetgevers werken, doen dit vaak uit een gevoel van loyaliteit aan het gemeenschappelijk belang en medeleven voor arme mensen die op zoek zijn naar een beter leven. In een ideale wereld zou er geen behoefte zijn aan immigratiecontrole. De Kerk erkent dat deze ideale wereld nog niet is bereikt.”
Wat betreft de handhaving, stellen de bisschoppen dat “een land zijn grenzen met rechtvaardigheid en genade moet reguleren.”
“Immigratiebeleid dat mensen toestaat hier te wonen en jaren bij te dragen aan de samenleving, maar hen de kans ontzegt om een juridisch statuut te behalen, houdt een permanente onderklasse in stand en dient niet het gemeenschappelijk belang,” zeggen de bisschoppen. “Het is de positie van de katholieke kerk dat pastorale, educatieve, medische en sociale diensten die door de kerk worden verleend, nooit afhankelijk zijn van juridische status.”
Tot slot geven de bisschoppen aan dat “humanitaire bescherming voor kwetsbare gezinnen een prioriteit zou moeten zijn.”
“Katholieke leerstellingen houden vol dat gezinnen de basis van de samenleving zijn, en het succes van elke beschaving hangt af van het welzijn van zijn gezinnen. Generaties lang hebben gezinnen die in de Verenigde Staten leven, combinaties van burgers en niet-burgers omvat.”
In hun conclusie “dringen de bisschoppen van North Carolina aan op het behoud en de versterking van de toegang tot asiel, vluchtelingenherplaatsing, bescherming voor alleenstaande kinderen, hulp voor slachtoffers van mensenhandel, tijdelijke vormen van bescherming en andere humanitaire bescherming die al in onze wet zijn verankerd.”
