Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.

Belén Perales is nu host van het YouTube-kanaal “El Rosario de las 11” (“De Rozenkrans om 23.00 uur”), waar ze elke nacht de Heilige Rozenkrans live streamt en verhalen van bekering deelt. / Credit: Foto met dank aan Belén Perales
ACI Prensa Staff, 22 okt 2024 / 16:15 pm (CNA).
Belén Perales, een 60-jarige Spaanse vrouw, heeft 35 jaar als atheïst geleefd en keerde zich in haar tienerjaren af van het katholieke geloof na een reeks traumatische ervaringen.
Echter, haar leven veranderde dramatisch tijdens een bezoek aan het graf van St. Johannes Paulus II in het Vaticaan, waar, volgens haar, ze een diepgaande openbaring kreeg die haar weer thuisbracht.
Een leven gekenmerkt door pijn en rebellie
Perales werd geboren in een katholiek gezin, de oudste van vier broers en zussen, maar vanaf jonge leeftijd voelde ze een ongegronde maar diepe gevoel van verlatenheid. “Ik had altijd het gevoel dat niemand me leuk vond,” bekende ze in een interview met ACI Prensa, CNA’s Spaanstalige nieuwspartner.
Constant verhuizen van de ene stad naar de andere vanwege het werk van haar vader voedde haar onzekerheden, wat een diepe emotionele wond creëerde. “Ik heb een soort wond van [gevoel] verlaten te zijn ontwikkeld,” herinnerde ze zich, en hoewel verhuizen haar meer aanpasbaar maakte, voedde het ook haar wrok.

Haar geloof begon te wankelen in haar tienerjaren na misbruik tijdens een verblijf op een internaat. Dit hoofdstuk markeerde een breekpunt in haar relatie met God en haar moeder. “Ik verliet school erg boos op de wereld … die zomer stopte ik met geloven in God,” vertelde Perales. Vanaf dat moment begon ze zich te distantiëren van de Kerk en het geloof dat ze als kind had gekend.
Stormachtige traject
In de volgende 35 jaar leefde Perales in verwarring, op zoek naar vrede in mislukte relaties en professioneel succes dat ze nooit kon vinden. Ze trouwde meerdere keren en leed aan bedrog en misbruik in haar relaties.
“Mijn eerste man bedrogen me… toen ik een scheiding wilde aanvragen, bleek dat ik zelfs niet getrouwd was; hij was een professionele oplichter die me had bedrogen,” herinnerde ze zich met een zucht.
“Na wat er met die man, mijn eerste man, is gebeurd, ging het van kwaad tot erger. Ik ontmoette de vader van mijn oudste dochter; kortom, het was een zeer ingewikkelde relatie. Het waren zeven zeer zware jaren. Ik heb het verschrikkelijk gehad. Ik slaagde erin om dat huis met mijn dochter te verlaten en we begonnen weer vanaf nul. Ik was weer failliet,” herinnerde ze zich.
In 1996, toen het internet net begon te groeien, kocht ze een set en besloot ze om haar eigen online bedrijf op te zetten. Ze begon te verkopen via dat platform en, tot haar verbazing, was het project een groot succes. Vanaf dat moment begon ze aanzienlijke inkomsten te genereren dankzij haar ondernemende initiatief in de digitale wereld.
Ondanks dat ze een succesvolle carrière in het bedrijfsleven had, was haar persoonlijke leven nog steeds een rommel. “Ik ging verder met andere vriendjes… Ik trouwde opnieuw, maar het ging net zo verkeerd.”
“Ik ging samenleven met iemand die verslavingen had waarvan ik niets wist; hij was psychiater en een drugsverslaafde. Toen trouwde ik weer, deze keer in de Kerk. En het ging net zo verkeerd omdat die persoon problemen had, en ik ook. Ik had twee dochters, mijn twee kleine dochters met die man. Dus ik was alleen met mijn dochters, de twee kleintjes,” zei ze.

Tijdens deze jaren was haar leven gekenmerkt door hopeloosheid en leefde ze volledig ver weg van het geloof. “Ik was een atheïst; ik geloofde niet in God, niets, nul,” verklaarde ze categorisch.
Plotseling, onverwachte hereniging met God
Alles veranderde in de zomer van 2012 tijdens een reis naar Rome met haar dochters. Hoewel haar aanvankelijke bedoeling was om het Romeinse Colosseum te bezoeken, drong haar dochter Gabriela aan op een bezoek aan het Vaticaan.
“Ik wilde naar het Colosseum gaan, maar mijn dochter wilde naar het Vaticaan. Uiteindelijk gaf ik toe,” zei ze. Wat er gebeurde in de Sint-Pietersbasiliek veranderde haar leven voor altijd.
“Toen we het Vaticaan binnenkwamen, was ik boos. Ik dacht: ‘Wat doen we hier? Wat verschrikkelijk!’” Terwijl ze foto’s van haar dochters maakte, begon Perales iets onverklaarbaars te voelen: “Plotseling begon ik iets fysieks te voelen, niet spiritueel. Iets dat plotseling binnenkwam… en ik realiseerde me automatisch dat God bestaat, en dat als ik zou sterven, ik naar de hel zou gaan.”
De impact was zo groot dat ze onbedwingbaar begon te huilen. “Mijn ogen waren aan het overlopen met tranen alsof het twee open kranen waren,” herinnerde ze zich.
Voor het graf van St. Johannes Paulus II voelde ze dat ze buiten de Kerk stond, gescheiden van haar “moeder,” zoals ze de katholieke Kerk noemt, en dat ze God al die jaren had afgewezen. “Ik voelde de pijn om buiten de Kerk te zijn, me realiserend dat God bestond en dat ik hem had afgewezen.”
“Ik voelde … dat hij geen leugen was, en dat ik hem had afgewezen. Mijn ziel was vuil, vol zonden. Mijn zonden schoten door mijn hoofd,” zei ze.
Toen ze het graf van St. Johannes Paulus II zag, zei ze plotseling: “Meisjes, laten we bidden.” Toen knielde ze op de derde bank aan de linkerkant terwijl haar tranen bleven vallen. “Mijn jongste dochter haalde tissues tevoorschijn en veegde mijn gezicht af. Ik wilde bidden, maar ik kon me zelfs het Onze Vader niet herinneren, omdat ik 35 jaar lang niet had gebeden. Ik was 48 jaar oud en had niet gebeden sinds ik 13 was,” legde ze uit aan ACI Prensa.

Toen ze de plaats verliet, dacht Perales bij zichzelf: “Ik ben gek geworden. Dit is het resultaat van alleen zijn met mijn dochters en moe zijn.”
Terugkeer naar huis
Na die ervaring keerde ze terug naar Madrid, maar het proces van terugkeren naar het geloof was niet gemakkelijk. Ze voelde zich nog steeds vervreemd van de Kerk en dacht dat ze niet opnieuw geaccepteerd kon worden.
“Ik was nog steeds eigenzinnig, denkend dat ik niet terug kon naar de Kerk, dat ik geëxcommuniceerd was,” vertelde ze. Een jaar lang woonde ze op zondag de Mis bij, maar ze durfde niet naar de biecht te gaan. “Ik dacht: ‘Ik ga beter niet naar de biecht, want ze zullen me hier wegsturen.’”
Uiteindelijk voelde ze op een dag een innerlijke roep. “Ik hoorde God van binnen tegen me zeggen: ‘Waar wacht je op?’” Dat was het teken dat ze nodig had om de stap te zetten. “Ik ging naar de parochie, liet mijn dochters in een bank zitten, en ging de eerste biechtstoel in die ik zag.”
Daar ontmoette ze een jonge priester die haar met vreugde verwelkomde. “Ik zei tegen hem: ‘Kijk, mijn naam is Belén, ik heb alles gedaan behalve stelen en doden.’ En hij antwoordde: ‘Hallelujah, vandaag is er een feest in de hemel.’”
De priester had een afbeelding van de verloren zoon bij zich en legde haar uit: “Op dit moment omarmt God je.”
Die biecht was het begin van haar verzoening met God en met de katholieke Kerk. “Ik kende de genade van God niet. Toen ik terugkeerde naar de Kerk, was het als een omhelzing die ik nog nooit had gevoeld,” deelde ze.
Een leven van evangelisatie
Sindsdien heeft Perales haar leven gewijd aan evangelisatie en het delen van haar verhaal met de mensen om haar heen. “Ik zei tegen Jezus: ‘Vanaf nu ben ik jouw marketingafdeling. Waar ik ook ga, ik neem je mee.’”
En dat heeft ze gedaan. In de loop der jaren heeft ze verschillende vrienden naar de biecht gebracht en rozenkransen uitgedeeld aan degenen die ze tegenkomt.
“Mijn wonden zijn genezen door aanbidding en sacramenten. Ik ben een fan van de biecht,” zei ze met een glimlach.

Bovendien richtte Perales het kanaal “El Rosario de las 11” (“De Rozenkrans om 23.00 uur”) op YouTube op, waarmee ze elke nacht de Heilige Rozenkrans streamt en verhalen van bekering deelt, zoals het hare. Zoals ze tegen ACI Prensa zei, “het kanaal heeft veel vruchten gedragen, van eindeloze bekeringen tot [jongens] die hebben besloten om naar het seminarie te gaan om priester te worden, roepingen… kortom, een beetje van alles.”
Wat haar het meest verbaast, hoewel ze zich realiseert dat het niet zou moeten, is het aantal wonderen en bekeringen dat heeft plaatsgevonden dankzij het kanaal. Reflecterend op dit feit, citeerde ze Jezus: “Waar twee of drie in mijn naam bijeen zijn, ben ik in hun midden.” Voor Perales zijn deze gebeurtenissen een bewijs dat Jezus vandaag de dag nog steeds leeft.
Ze drukt haar volledige toewijding aan het project uit en zegt dat ze de Maagd en Jezus heeft beloofd dat ze het kanaal zal runnen “tot de laatste dag van haar leven, of tot mijn krachten me in de steek laten.”
“Ik wil mijn moeder, de Maagd, plezieren, die ons vraagt om de rozenkrans te bidden. Ik ben aan het gehoorzamen. Ook weten veel mensen op het internet God niet, maar als ze dat deden, zouden ze verliefd worden op Jezus zoals ik ben,” merkte ze op.
“YouTube stelt mensen in staat, zelfs zonder God te zoeken, om Hem op een onverwachte manier te ontmoeten. Ik ben enthousiast om te weten dat mijn video’s degenen kunnen bereiken die ver weg zijn, degenen die deze boodschap van hoop en liefde die Jezus ons geeft het meest nodig hebben,” zei ze.
Tegenwoordig leeft Perales een leven vol geloof, dankbaar voor het feit dat ze God opnieuw heeft gevonden na zoveel jaren van duisternis. “Jezus heeft me gered toen ik het het minst verwachtte, en nu wil ik dat iedereen weet dat hij daar is, wachtend op ons,” besloot ze.
Dit verhaal werd voor het eerst gepubliceerd door ACI Prensa, CNA’s Spaanstalige nieuwspartner. Het is vertaald en aangepast door CNA.