Disclaimer: Vertaling met AI. Kan onregelmatigheden bevatten.
Cardinaal Kurt Koch spreekt met journalisten tijdens de persbriefing van de Synode over Synodaliteit, gehouden op het persbureau van de Heilige See in Vaticaanstad op donderdag 10 oktober 2024. / Credit: Daniel Ibañez/CNA
Vaticaanstad, 10 oktober 2024 / 15:50 uur (CNA).
Drie broederlijke afgevaardigden — niet-katholieke vertegenwoordigers van christelijke kerken die deelnemen aan de sessie van de Synode over Synodaliteit dit jaar — stonden centraal tijdens de persbriefing van de Synode over Synodaliteit, gehouden op het persbureau van de Heilige See in Vaticaanstad.
Volgens kardinaal Kurt Koch, prefect van het Dicasterium voor het Bevorderen van de Christelijke Eenheid, is de noodzaak voor alle christelijke kerken om samen te reizen, bidden en samenwerken, Jezus’ eigen priesterlijke gebed dat is opgetekend in Hoofdstuk 17 van het Evangelie volgens Johannes: “Opdat zij allen één mogen zijn.”
“Jezus geeft geen commando voor eenheid, maar Hij bidt erom,” vertelde Koch aan journalisten op donderdag. “Dus als Jezus heeft gebeden om eenheid, wat kunnen wij dan doen? We moeten doen wat Jezus deed.”
In juni publiceerde het Dicasterium voor het Bevorderen van de Christelijke Eenheid “De Bisschop van Rome,” een boek dat de vruchten van verschillende oecumenische dialogen tussen de katholieke kerk en andere kerken onderzoekt omtrent het “Petrijnse ambt” — de rol en het ambt van de paus — in de afgelopen 30 jaar.
Tijdens de persconferentie benadrukte Metropoliet Job van Pisidië, de oosters-orthodoxe co-voorzitter van de Gezamenlijke Internationale Commissie voor Theologische Dialoog tussen de Katholieke Kerk en de Orthodoxe Kerk, het belang van de “convergentie” die voorkomt uit de bilaterale dialogen van de rooms-katholieke kerk met de orthodoxe en andere christelijke kerken zoals beschreven in “De Bisschop van Rome.”
“Wat me opvalt in dit boek — en ik raad je aan het te lezen — is de convergentie onder al deze bilaterale dialogen,” deelde hij met journalisten. “Dit betekent dat we niet alleen op zoek zijn naar een overeenkomst of slechts een compromis met een andere kerk.”
De metropoliet verklaarde ook dat oecumenische dialoog niet alleen gericht is op verzoening en broederschap tussen kerken, maar ook het potentieel heeft om “ook vruchten te dragen in het interne [en] huishoudelijke leven van elke kerk.”
Wat betreft “het grote belang van relationaliteit” onder christelijke kerken, sprak Anglicaanse bisschop Martin Warner van Chichester, co-voorzitter van de Engels-Welsh Anglicaans-Rooms-katholieke Commissie, over het “gevoel van familie” dat zich heeft ontwikkeld tussen de katholieke kerk en de Kerk van Engeland, met name tijdens het bewind van de overleden koningin Elizabeth II.
“Zij, denk ik, heeft de duur van vijf pausen meegemaakt,” zei hij. “Deze [bijeenkomsten] creëren een gevoel van een familie die een geschiedenis en een verleden heeft.”
Warner merkte ook op dat zowel anglicanen als katholieken autoriteit beschouwen als een “gave.” Hij zei dat de primaten van liefde en dienst — benadrukt in paus Johannes Paulus II’s encycliek Ut Unum Sint — de “solide fundamenten” zijn waarop beide kerken zijn gebouwd.
Anne-Cathy Graber, secretaris voor oecumenische relaties van de Mennonieten Wereld Conferentie, vertelde journalisten dat de Synode over Synodaliteit de oecumenische beweging een nieuw “dynamisme” heeft gegeven, maar dat er meer “zichtbare tekenen” van christelijke eenheid nodig zijn.
“Het is waar dat er soms geen symbolische tekenen zijn die de wereld kan begrijpen. Wat we missen zijn symbolische gebaren van verzoening,” zei ze.
Afgevaardigden en deelnemers van de Synode over Synodaliteit zullen op vrijdag 11 oktober een oecumenische gebedsdienst bijwonen in het Vaticaan.
